1 O kent ki, insan doluydu, nasıl da tek başına kaldı şimdi! Büyüktü uluslar arasında, dul kadına döndü! Soyluydu iller arasında, angarya altına düştü!
3 Yahuda acı çekip ağır kölelik ettikten sonra sürgün edildi, ulusların arasında oturuyor, ama rahat bulamıyor. O sıkıntıdayken ardına düşenler ona yetişti.
4 Siyon'a giden yollar yas tutuyor, çünkü bayramlara gelen yok. Bütün kapıları ıssız, kâhinleri inliyor, erden kızları sıkıntıda, kendisi de acı çekiyor.
7 Yeruşalim sıkıntı içinde başıboş dolaşırken eski günlerdeki varlığını anımsıyor. Halkı hasmının eline düşüp de yardımına koşan çıkmayınca, hasımları haline bakıp yıkılışına güldüler.
8 Yeruşalim büyük günah işledi, bu yüzden kirlendi. Ona saygı duyanların hepsi şimdi onu hor görüyor, çünkü onu çıplak gördüler. O da inleyip öbür yana dönüyor.
12 "Ey sizler, yoldan geçenler, sizin için önemi yok mu bunun? Bakın da görün, başıma gelen dert gibisi var mı? Öyle bir dert ki, RAB öfkesinin alevlendiği gün başıma yağdırdı onu.
13 Ateş saldı yukarıdan, kemiklerimin içine işledi ateş; ağ serdi ayaklarıma, geri çevirdi beni; mahvetti, baygın kaldım bütün gün.
14 İsyanlarım boyunduruğa döndü, RAB'bin eliyle birbirine tutturulup boynuma geçirildi, gücüm tükendi. Rab karşı duramadığım insanların eline verdi beni.
16 "Ağlıyorum bunlara, gözlerimden yaşlar boşanıyor; çünkü beni avutan, canımı tazeleyen benden uzak. Çocuklarım şaşkına döndü, çünkü düşmanım üstün çıktı.
17 "Siyon ellerini açmış, ama onu avutan yok. RAB Yakup soyuna karşı buyruk verdi, komşuları ona hasım olsun, dedi. Yeruşalim aralarında paçavraya döndü.
20 "Gör, ya RAB, ne sıkıntılar çektiğimi, içim kanıyor, yüreğim buruk, çünkü çok asilik ettim; dışarıda kılıç beni çocuklarımdan ayırmakta, içerdeyse ölüm kol gezmekte.
21 İnlediğimi duydular, beni avutan olmadı. Bütün düşmanlarım başıma gelen felaketi duydu, sen yaptın diye sevinçten coştular. İlan ettiğin günü getir, onlar da benim gibi olsunlar.
2 Yakup soyunun yaşadığı her yeri acımadan yuttu, Yahuda kızının surlu kentlerini gazabıyla yıktı, yerle bir etti onları, krallığını ve önderlerini alçalttı.
3 Kızgın öfkesiyle İsrail'in gücünü kökünden kesti, düşmanın önünde sağ elini onların üstünden çekti, çevresini yiyip bitiren alevli ateş gibi Yakup soyunu yaktı.
5 Rab adeta bir düşman olup İsrail'i yuttu, bütün saraylarını yutup surlu kentlerini yıktı, Yahuda kızının feryadını, figanını arşa çıkardı.
6 Bahçe çardağını söker gibi kendi çardağını söküp attı, Buluşma Yeri'ni yok etti, RAB Siyon'da bayram ve Şabat günlerini unutturdu, şiddetli öfkesi yüzünden kralı da kâhini de reddetti.
7 Rab sunağını attı, tapınağını terk etti; Siyon saraylarını çeviren surları düşman eline bıraktı. Bayram gününde olduğu gibi, düşman RAB'bin Tapınağı'nda sevinç çığlıkları attı.
9 Siyon'un kapıları yere battı, RAB kapı sürgülerini kırıp yok etti, kralıyla önderleri başka ulusların arasında kaldı, Kutsal Yasa uygulanmaz oldu, peygamberlerine RAB'den görüm gelmiyor artık.
13 Senin için ne diyeyim? Ey Yeruşalim kızı, seni neye benzeteyim? Ey Siyon'un erden kızı, sana neyi örnek göstereyim de seni avutayım? Sendeki gedik deniz kadar büyük, kim sana şifa verebilir?
14 Peygamberlerin senin için boş ve anlamsız görümler gördüler, seni eski haline kavuşturmak için suçunu ortaya çıkarmadılar, seni ayartacak boş görümler gördüler.
15 Yoldan geçen herkes el çırparak seninle alay ediyor, Yeruşalim kızına baş sallayıp ıslık çalarak, 'Bütün dünyanın sevinci, güzellik simgesi dedikleri kent bu mu?' diyorlar.
19 Kalk, gece her nöbet başında haykır, Rab'bin huzurunda yüreğini su gibi dök! Her sokak başında açlıktan bayılan çocuklarının başı için O'na ellerini aç.
20 "Bak, ya RAB, gör! Kime böyle yaptın? Kadınlar çocuklarını, sevgili yavrularını mı yesin? Kâhinle peygamber Rab'bin Tapınağı'nda mı öldürülsün?
21 Gençler, yaşlılar sokaklarda, yerlerde yatıyor, kılıçtan geçirildi erden kızlarımla gençlerim, öfkelendiğin gün öldürdün onları, acımadan boğazladın.
22 Bir bayram günü davet eder gibi beni dehşete düşürenleri davet ettin her yandan. RAB'bin öfkelendiği gün kaçıp kurtulan, sağ kalan olmadı. Sevgiyle büyüttüğüm çocuklarımı düşmanım yok etti."
22 Ey Siyon kızı, suçunun cezası sona erdi, RAB bir daha seni sürgüne göndermeyecek. Ama, ey Edom kızı, suçun yüzünden seni cezalandırıp günahlarını ortaya çıkaracak.